De maag ligt in de buikholte, die door het middenrif van de borstholte wordt gescheiden. Ons eten wordt via de slokdarm (oesophagus) van de mond naar de maag getransporteerd. De slokdarm is ongeveer 35 centimeter lang en loopt door de borstholte. Via een opening in het middenrif gaat de slokdarm over in de maag. Op de overgang bevindt zich een sluitspier die enkel opengaat als er passage naar de maag is en die de slokdarm beschermt tegen terugloop van zure maaginhoud.
Normaal gesproken is de opening in het middenrif net groot genoeg om alleen de slokdarm door te laten. Bij sommigen is die opening echter zo groot dat een deel van de maag erdoor glijdt en in de borstholte terechtkomt. Dit verschijnsel heet een maagbreuk. Een maagbreuk komt veel voor, van de honderd 50-plussers hebben er circa dertig een maagbreuk.
Belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van een middenrifbreuk is een verhoogde druk in de buik door toegenomen hoeveelheid vetweefsel in de buik, chronisch hoesten, hard persen bij stoelgang, zwangerschap…
Een middenrifbreuk veroorzaakt op zich geen klachten, en wordt meestal per toeval ontdekt. Typische klachten zijn zure oprispingen, zeurende/branderige pijn achter het borstbeen en slikproblemen. Wanneer het maagzuur tot in de keel of mond komt, kan dit lokaal irritaties,slecht ruikende adem en tanderosie veroorzaken. Hierdoor kan ook heesheid (door inwerking op de stembanden), hoest of astma (door inwerking op de luchtpijn) ontstaan. Wanneer het terugvloeien van het maagzuur in de slokdarm langdurig en regelmatig gebeurt, kan de slokdarm geïrriteerd en ontstoken raken (refluxoesofagitis) met soms bloedverlies of vernauwing tot gevolg.
Bij langdurige blootstelling kan het slijmvlies van de slokdarm geleidelijk aan veranderingen ondergaan (Barrett–slokdarm) wat de kans op het ontwikkelen van kanker van de slokdarm verhoogt.
De diagnose wordt gesteld door een gastroscopie (inwendig maagonderzoek), RX, slokdarmmanometrie (drukmeting).
Een maagbreuk geeft in de meeste gevallen geen klachten en hoeft dan ook niet behandeld te worden. Wanneer er sprake is van terugvloeiing van de maaginhoud (reflux),en bij slokdarmontstekingen kan behandeling nodig zijn.
In eerste instantie zijn leefregels van belang, zoals bijvoorbeeld vermageren, het beter verdelen van de maaltijden over de dag en stoppen met roken. Ook eenvoudige maatregelen zoals het ophogen van het hoofdeind van het bed, het vermijden van knellende kleren en mijden van voorover buigen kunnen helpen.
Zuurbindende of zuurremmende medicijnen kunnen helpen om de reflux gerelateerde klachten te verminderen.
In sommige gevallen is een operatie nodig om de breuk te herstellen.
Wat is een maagbreuk?
De maag ligt in de buikholte, die door het middenrif van de borstholte wordt gescheiden. Ons eten wordt via de slokdarm (oesophagus) van de mond naar de maag getransporteerd. De slokdarm is ongeveer 35 centimeter lang en loopt door de borstholte. Via een opening in het middenrif gaat de slokdarm over in de maag. Op de overgang bevindt zich een sluitspier die enkel opengaat als er passage naar de maag is en die de slokdarm beschermt tegen terugloop van zure maaginhoud.
Normaal gesproken is de opening in het middenrif net groot genoeg om alleen de slokdarm door te laten. Bij sommigen is die opening echter zo groot dat een deel van de maag erdoor glijdt en in de borstholte terechtkomt. Dit verschijnsel heet een maagbreuk. Een maagbreuk komt veel voor, van de honderd 50-plussers hebben er circa dertig een maagbreuk.
Belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van een middenrifbreuk is een verhoogde druk in de buik door toegenomen hoeveelheid vetweefsel in de buik, chronisch hoesten, hard persen bij stoelgang, zwangerschap…
Klik op het pijltje voor meer informatie.
Een middenrifbreuk veroorzaakt op zich geen klachten, en wordt meestal per toeval ontdekt. Typische klachten zijn zure oprispingen, zeurende/branderige pijn achter het borstbeen en slikproblemen. Wanneer het maagzuur tot in de keel of mond komt, kan dit lokaal irritaties,slecht ruikende adem en tanderosie veroorzaken. Hierdoor kan ook heesheid (door inwerking op de stembanden), hoest of astma (door inwerking op de luchtpijn) ontstaan. Wanneer het terugvloeien van het maagzuur in de slokdarm langdurig en regelmatig gebeurt, kan de slokdarm geïrriteerd en ontstoken raken (refluxoesofagitis) met soms bloedverlies of vernauwing tot gevolg.
Bij langdurige blootstelling kan het slijmvlies van de slokdarm geleidelijk aan veranderingen ondergaan (Barrett–slokdarm) wat de kans op het ontwikkelen van kanker van de slokdarm verhoogt.
De diagnose wordt gesteld door een gastroscopie (inwendig maagonderzoek), RX, slokdarmmanometrie (drukmeting).
Een maagbreuk geeft in de meeste gevallen geen klachten en hoeft dan ook niet behandeld te worden. Wanneer er sprake is van terugvloeiing van de maaginhoud (reflux),en bij slokdarmontstekingen kan behandeling nodig zijn.
In eerste instantie zijn leefregels van belang, zoals bijvoorbeeld vermageren, het beter verdelen van de maaltijden over de dag en stoppen met roken. Ook eenvoudige maatregelen zoals het ophogen van het hoofdeind van het bed, het vermijden van knellende kleren en mijden van voorover buigen kunnen helpen.
Zuurbindende of zuurremmende medicijnen kunnen helpen om de reflux gerelateerde klachten te verminderen.
In sommige gevallen is een operatie nodig om de breuk te herstellen.